Znakowanie znakiem CE odnosi się do dwudziestu trzech grup produktowych i jest dla nich obligatoryjne. Istnieje jednak szeroka gama produktów, które tego nie wymagają. Jakie to wyroby?

Unijne dyrektywy nowego podejścia dotyczą dwudziestu trzech grup określonych produktów, które są wyprodukowane na terenie Unii Europejskiej, krajów EFTA, Turcji, bądź Krajów Trzeciego Świata. Należy pamiętać, że posiadanie znaku CE jest konieczne tylko dla produktów przewidzianych w przepisach. Zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (765/2008), dotyczącym warunków wprowadzania produktów do obrotu: „Oznakowanie CE może być umieszczane wyłącznie na produktach, dla których jest to przewidziane na mocy szczegółowych wspólnotowych przepisów harmonizacyjnych oraz nie może być umieszczane na żadnych innych produktach.” Dlatego też znakowanie znakiem CE wyrobów, które tego nie wymagają, jest niezgodne z prawem.

Wśród najszerszych grup produktowych, które podlegać będą znakowaniu CE, znajdziemy w głównej mierze:

• maszyny
• sprzęt elektryczny i elektroniczny
• oświetlenie
• baterie i akumulatory
• wyroby pirotechniczne
• urządzenia radiowe
• urządzenia wywołujące zakłócenia elektromagnetyczne
• urządzenia do miar i wag
• zabawki
• wyroby medyczne
• środki ochrony indywidualnej
• produkty budowlane
• produkty znajdują się pod ciśnieniem

Wyroby te wymagają trwale naniesionego oznaczenia w formie znaku CE, certyfikatu CE oraz deklaracji zgodności z odpowiednimi dyrektywami nowego podejścia, którym wyrób ten podlega.

Istnieje też szeroka grupa towarów, które nie podlegają wymogom znakowania znakiem CE. Z reguły ich import jest mniej kłopotliwy, gdyż nie wymaga niezbędnej certyfikacji, dokumentacji, czy znakowania. Nie oznacza to jednak, że produkty te nie muszą spełniać norm bezpieczeństwa. Dlatego też w zależności od rodzaju produktu, należy zapoznać się z pozostałymi obostrzeniami jakie, oprócz znakowania znakiem CE, spoczywają na importerze.

Wśród wyrobów, które nie wymagają znakowania znakiem CE, znajdziemy kilka grup produktowych:

MEBLE. Krzesła, łóżka, szafy, fotele, sofy, komody, półki, regały. Wyjątek od reguły mogą stanowić moduły jak np. meblościanka z wbudowanym oświetleniem LED (lampy i oprawy oświetleniowe wymaga znaku CE zgodnie z dyrektywą niskonapięciową LVD 2006/95/WE i kompatybilności elektromagnetycznej EMC 2004/108/WE).

SPRZĘT SPORTOWY. Urządzenia i sprzęt sportowy, jak rowery, rolki, narty, piłki, rakiety do tenisa itp. Wymagane jest spełnianie kryteriów bezpieczeństwa i wytrzymałości takich produktów, jednak żadna z dyrektyw nowego podejścia tego nie reguluje, zatem znak CE nie znajduje tutaj zastosowania. Należy jednak odróżnić od sprzętu sportowego wyroby takie jak kaski, czy ochraniacze na kolana, które stanowią środki ochrony indywidualnej. Stosowanie wobec nich znakowania CE jest regulowane przez dyrektywę PPE 89/686/WE. Podobnie w przypadku rowerków dla dzieci (o siodełku niższym niż 43,5 cm) – traktowane są one jak zabawki i bezpośrednio podlegają znakowanie CE zgodnie z dyrektywą zabawkową 2009/48/WE.

ODZIEŻ I TEKSTYLIA. Szeroko rozumiana odzież (w tym akcesoria – paski, czapki, torebki itp.) jak również tekstylia (w tym bielizna pościelowa) wyjęte są spod rygoru znakowania CE. Wymagają one wyłącznie stosowania właściwych etykiet. O sposobie etykietowania odzieży i tekstyliów przeczytamy w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1007/2011. Wyjątkiem będą materiały pochodzenia zwierzęcego (jak skóry, czy futra) – muszą posiadać świadectwo CITES w sprawie ochrony gatunków zagrożonych. Kolejny wyjątek dotyczy odzieży roboczej – rękawic ochronnych, obuwia roboczego, czy kamizelek odblaskowych – wymagają one znakowania CE zgodnie z dyrektywą dotyczącą środków ochrony indywidualnej 89/686/EWG.

WYROBY PRZEZNACZONE DO KONTAKTU Z ŻYWNOŚCIĄ. Mamy tutaj na myśli kubki, sztućce, zastawę stołową, szklanki, chochle, sitka, garnki, miski, woreczki śniadaniowe itp. Pomimo brak znaku CE, wymagają one przedstawienia organom celnym deklaracji zgodności odnoszącej się do bezpieczeństwa wyrobów mających kontakt z żywnością, a więc Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego 1935/2004/WE. Produkty te muszą być oznaczone symbolem kieliszka i widelca, co zaświadcza, że wyroby nie miały kontaktu z substancjami zagrażającymi zdrowiu i życiu człowieka i mogą być bezpiecznie stosowane w kontakcie z żywnością.

ARTYKUŁY DEKORACYJNE. Większość artykułów dekoracyjnych, bez względu na tworzywo (plastik, szkło, metal, drewno, tkanina) nie będzie podlegać rygorowi znakowania CE. Wśród nich są między innymi: obrazy, rzeźby, donice, lustra, ceramika, świece, figurki, sztuczne kwiaty itp. O konieczności stosowania znaku CE, podobnie jak w przypadku mebli, będą decydować dodatkowe funkcjonalności zawarte w wyrobie podstawowym. W przypadku luster może to być dodatkowe oświetlenie, a przy rzeźbach wyposażonych w pozytywkę – jej elementy elektroniczne. Tutaj zastosowanie znajdą akty prawne odnoszące się do produktów elektrycznych i elektronicznych: dyrektywa niskonapięciowa LVD 2006/95/WE, a także dyrektywa kompatybilności elektromagnetycznej EMC 2014/30/UE.

Inne, niewymienione wcześniej, a nie wymagające znakowania CE produkty to między innymi: produkty spożywcze, nawozy, detergenty, wyposażenie morskie, samochody, rośliny, opakowania, niektóre kosmetyki, długopisy, kredki, papier.

Należy pamiętać, że wszystkie wyroby nieobjęte rygorem stosowania znaku CE, podlegają pod dyrektywę o ogólnym bezpieczeństwie produktów 2001/95/WE. Dlatego też do produktów powinny być dołączone instrukcje użytkowania, czy stosowne oznaczenia informujące o zagrożeniach i właściwym użyciu produktu.